Haaften en het veer

Haaften en het veer

Al in het verre verleden bestond er een veerverbinding tussen Haaften en de overzijde van de Waal, namelijk naar Gameren. Vanuit Zaltbommel ging ooit een veerverbinding naar Tuil.Het eigendomsrecht van Zaltbommel op de veerverbinding tussen Gameren en Haaften dateert van voor 1700. De gemeente Zaltbommel verpachtte dit rechts steeds voor een periode van zes jaar. De overtocht werd gemaakt in een roeiboot, waar een zeil kon worden bijgezet. Het veer meerde aan de Garnerense zijde aan bij het haventje bij de Kluit en aan de Haaftense zijde bij de veerstoep tegenover de kerk.

 

Vanaf 1879 was E. Klop, tevens eigenaar van het café/veerhuis in Haaften, de pachter. In 1910 werd zijn zoon Philip Klop uit Haaften de huurder tegen een jaarlijkse pacht van 160 gulden. Philip Klop verlengde de pacht vele malen tot 1940. Ene Suiker is daarna slechts 3 jaar veerman geweest en deed kort voor de oorlog het veer en café over aan Herman Elfring.

 

Voor het overzetten moest vijf cent worden betaald; met hoog water kon dit bedrag met de helft worden verhoogd. Bij ijsgang had de veerman het recht om het veerloon te bepalen naar de omstandigheden. In strenge winters moest de boot aan de kant blijven en kon de Waal te voet worden overgestoken.

 

   

Na de Tweede Wereldoorlog nam Albert Elfring het veer over van zijn vader. Hij verving de roeiboot door een motorboot, de Prinses Marijke, gebouwd bij de werf van Damen in Hardinxveld en in 1947 in gebruik genomen. Hij dreef het veer tot 1958, waarna Dirk van de Moore het veer tot 1964 bediende.

 

 

 

Wim van Wijk uit Gameren werd vervolgens veerman en hij liet een grotere motorboot bouwen, de Prinses Christina, die in 1964 in de vaart werd genomen. De steiger aan de Gamerense kant was inmiddels verplaatst naar binnen in het haventje. Het veer werd druk gebruikt door kinderen uit Haaften, Hellouw en Tuil die onder meer in Zaltbommel op school gingen. Ook bezoekers van de markt, het Gasthuis en de tandarts maakten veelvuldig gebruik van het veer. Omgekeerd leverde de bloemist uit Zaltbommel bloemstukken af die aan de overzijde moesten worden bezorgd.

 

Een heel bijzonder gebruik van het veer vond plaats op 21 december 1965. Op die dag trouwde Kees van Tuyl met Ine van den Heuvel, de dochter van Wouter van den Heuvel, de baas op de steenfabriek. Gedwongen door hoog water moest hij zijn bruid met de Prinses Christina van huis halen.

 

In 1970 werd het veer opgeheven. Er werd al vrijwel geen gebruik meer van gemaakt omdat het veer niet exploitabel meer was als gevolg van "concurrentie" van de brug en in verband met de steeds drukker wordende scheepvaart op de rivier. De gemeente Zaltbommel verkocht het veerrecht aan Rijkswaterstaat voor het symbolische bedrag van een gulden.

 

Op zaterdag 29 augustus 2015 zorgt Riveer uit Gorinchem voor eenmalig eerherstel van de veerverbinding vanuit Haaften. Vanwege de herinrichting van het landschap bestaat de aanlegmogelijkheid in Gameren niet meer. De restanten van de veerstoep in Haaften zijn ook niet meer in gebruik. Dankzij medewerking van Rijkswaterstaat en de gemeente Zaltbommel, wordt er de 29e gevaren tussen de overnachtingshaven in Haaften en de stadhaven in Zaltbommel.

 

 

 

De Gorinchem XI is ook gebouwd bij Damen Shipyards Hardinxveld BV. De boot biedt plaats aan maximaal 100 personen. Er zijn 60 overdekte zitplaatsen. Het is een dubbelschroef boot die een snelheid van 40 km/h kan halen met de twee Volvo Penta motoren, met elk 498 pk. Bijzonder is dat er ook met zeer laag toerental gemanoeuvreerd kan worden, wat voordelen biedt bij het aanmeren.

 

 

Kijk op de Facebookpagina van Waalveer-Haaften voor meer informatie en foto’s.

 

 

Op 29 augustus kunt u met uw smartphone ook gebruik maken van de mobiele website helmakservices.nl voor uitgebreide informatie over Haaften en het veer.